Het is een paar weken stil geweest op m'n blog en ik voel de zelf opgelegde druk om maar weer wat te plaatsen. Ik heb de afgelopen weken zoveel nieuwe albums geluisterd, waaronder een aantal hele toffe, dat ik een selectie heb gemaakt. Ik ga er vanuit dat alle hippe nieuwe shit jullie wel bereikt dus ik focus op de wat meer onbekende bands, die natuurlijk ook tien keer beter zijn.
Nieuwe albums
Het eerste, en meteen beste, album is Slave Vows van The Icarus Line. Deze post-hardcore band uit L.A., California bestaat al ruim vijftien jaar maar deze plaat is één van hun beste releases ooit. De rauwe, totaal vervormde rockriffs, zware basgitaar en uitstekende zanger (Joe Cardamone) maakt deze plaat echt een treat. Naast een aantal high voltage rocktracks bevat Slave Vows ook sfeeropbouwende momenten die erg goed uitpakken. De combinatie van (proto)punk, garage, noiserock is perfect. Dit is Raw Power in 2013!
Als tweede, Candybar Planet. Stoner rock uit Eindhoven Rockcity van het eerste uur. Ik heb het al vaker over deze band gehad en ga er nu dus niet verder op in. Ik had hoge verwachtingen voor deze elpee en deze zijn helemaal ingelost. Timelapse is uit, check 'm!
Inspectah Deck, the Rebel INS, is terug met een nieuw project: Czarface. Op deze plaat werkt het originele lid van The Wu-Tang Clan met Esoteric en producer 7L. De plaat heeft een lekkere ruwe underground feel en zit vol met nerdy film- en stripboekenreferenties. In combinatie met een dikke boom bap productie, rammende toetsen en dreunende baslijnen is dit er weer eentje. Kijk die hoes!
Ook een leuke release is Gold PP7s van Clear Soul Forces. De hele plaat is hier te steamen. Clear Soul Forces bestaat uit drie ziekelijk strakke rappers uit Detroit: E-Fav, L.A.Z., Noveliss en producer Ilajide. Wederom bomvol referenties en dikke beats.
Dr. Feelgood is terug! In de vorm van deze jonge pikkies uit Cavan, Ireland: The Strypes. Punky rhythm 'n blues á la Bo Diddley of een oude plaat van de Stones maar dan drie keer zo hard en drie keer zo snel. Zowel het gitaarwerk als de zanger van The Strypes is erg goed. Er staan covers op van The Coasters, Bo Diddley en Hambone Willie Newbern en het is tof dat deze muziek nog steeds aanslaat want ze zijn hot die steepkes.
Voor de liefhebbers (ik) is er ook nog een goede release uit Mali. Tamikrest is één van de meest bekende bands het Afrikaanse land en Chatma is een super fijne plaat. Smeulende desert blues, sahara boogie. Mjam mjam.
Sinds Lowlands ben ik into oldschool Detroit techno. Het Engelse Factory Floor heeft deze sound geheel omarmd op hun meest recente release. Waar ze vroeger meer post punk, synth pop invloeden lieten zien zijn ze nu puur techno, maar wel met attitude (rawrr). Live is Factory Floor ook erg de moeite maar deze plaat verveelt mij ook nog steeds niet. Oordeel zelf.
Tot slot wilde ik jullie deze band niet onthouden: RUMMELSNUFF. Ik kwam met ze in aanraking door een affiche die ik zag hangen in het toilet van Worm, het centrum van avangardistische recreatie in Rotterdam. De band is te omschrijven als een mengsel van Duitse industrial, minimal techno, schlagermuziek en complete ranzigheid. Clippie!